Het complot....

Hoe beland je in godsnaam van een reis met de motorhome in Italie.. in de Tanzaniaanse bush ?! Iets verkeerds gegeten? Aan de verkeerde knop in de douche gedraaid? Een droom? Een toverspreuk...

Het is allemaal een beetje wazig.. maar het begint stilaan terug te komen.. het laatste wat Kristin zich nog duidelijk kan herinneren was dat we een ijsje gingen eten op Punto San Vigilio.. Naar verluidt een leuk plekje aan het Gardameer.


Nietsvermoedend stapt ze uit de wagen van Jo die nog een smoes had uitgevonden over hondenvoer, en ons terug zou komen oppikken.. maar de kort daarna fronsten haar wenkbrauwen wel een beetje toen er een reistas uit de koffer werd tevoorschijn gehaald...

Meteen het startschot van een zorgvuldig voorbereid complot...

“Surprise !!”..
Wat ?? blijven we hier overnachten of wa ?? ...
Yep.. een kleine verassing sjoeke ..
Neen, écht ??!! Super !!
Toen na een welkomstdrink op het terras de deur van de binnentuin van de suite openzwaait werd het haar éven te veel..
Maar alée wat hebt gij gedaan ?!! Waarom toch ?!!
Zomaar.. een verassingske ;-)
Gij zijt niet normaal..
Ja..., dat kan ik niet ontkennen natuurlijk ;-)

Na een eerste roes van verwondering en emoties, en een glaasje champagne....
En wat ligt daar op het bed ?!!
Kweetnie.. da zijn precies kleren of zo..

Maar aléee.. van wie?
Da’s precies uw maat.. past ze is hé..

Een wit ensemble, witte lingerie witte schoenen, een witte handtas.. ??!! wat zijt gij van plan ??!
Ikke ??.. Niks sjoeke.. ge moet toch een beetje deftig zijn om te gaan eten vanavond hé ..

Ik sla een paar scenes over, en ga meteen naar later op die avond...

Een gezellige maaltijd bij volle maan.. toevallig ;-)
op een terrasje met zicht op het Gardameer...
en verder geen enkel ander tafeltje in de buurt bezet..

En na het eten een kleine wandeling bij volle maan, in de olijfgaard..

en zat er toevallig ook nog een ring in mijn vestzak zeker !..
Een kramp in mijn rechterbeen dwingt me op mijn knie...
en na de eerste woorden “schatje zou je opnieuw met mij.... “

... verdween ze helemaal in de wolken.. en heb ik ze niet meer terug gezien..
Na een rustige nacht en een ontspannend ontbijt dweilen we onze kamer droog, en vertrekken we voor een boottochtje met een antieke Riva... na anderhalf uur sightseeing komen we terug aan bij het haventje van San Vigilio.. waarbij de volgende emotionele atoombom landt..

Op de steiger wacht ons een heel ontvangstcomité.. de kids, de ouders, familie, collega’s, vrienden.. en .. Priester Don “Dries” Camillo die op deskundige wijze en met de nodige anekdotes onze huwelijksgelofte vernieuwd..

.. als het een beetje meezit zal onze pastoor van dienst de teksten wel even posten als commentaar.. want de details ontsnappen mij helemaal..
Ik ontken alleszins elke gelijkenis met personages gebruikt in de parabels, die puur als voorbeeld en als louter toevallig dienen beschouwd...

Tijdens een lichte Italiaanse maaltijd op San Verolo, krijgen we bezoek van de neef van Don Dries, die in een licht Kempisch accent een verhaal verteld over een missie in een ver land, en zakken geld die naar ginds moeten worden getransporteerd.. Tijd voor de laatste emobom... wanneer ze verneemt dat we 3 uur later vertrekken naar Tanzania, op de huwelijksreis die ze nooit heeft gehad ;-)


Bedankt aan iedereen die heeft meegeholpen,
emotioneel heeft gesteund,
er bij was,
of "gewoon" gezwegen heeft ;-)
Het was (is) onvergetelijk..

Snif Snif..